poniedziałek, 19 września 2011

Krzesło Edwarda VII do uciech z dwiema kobietami

Krzesło miłości zostało stworzone w 1890 pod kuratelą króla Edwarda VII. Wygląd, bogate zdobienia i użyte materiały - zdaniem ekspertów - sugerują, że projekt inspirowany był francuskim barokiem, dominującym za panowania francuskiego króla Ludwika XIV, zwanego "Królem Słońce".
Mebel ten, jak się okazuje, ma niesłychanie ciekawą historię.
Nie sposób jej opowiedzieć bez krótkiego wprowadzenia, które doda opowieści nieco charakterystycznej dla XIX wieku pikanterii.
Od 1820 roku domy publiczne Paryża mogły prowadzić legalną działalność, pod warunkiem, że otrzymały od władz specjalny certyfikat jakości. Wśród nich był jeden, który cieszył się niesłychaną popularnością: Le Chabanais. Ufundowany przez tajemniczą Madame Kelly, o której wiadomo jedynie, że miała irlandzkie korzenie, Le Chabanais stał się najbardziej ekskluzywnym i najhojniej obdarowywanym domem publicznym ówczesnego Paryża.
Każdy pokój miał odmienną stylistykę i nawiązywał do innej epoki historycznej, otrzymywał również stosowną do prezentowanej nazwę: Pompeje, Japonia, Rokoko.
Gościem wspomnianego przybytku był m.in. malarz Henri de Toulouse-Lautrec oraz poeta Guy de Maupassant. Ten ostatni tak bardzo lubił dom publiczny (Le Chabanais), że zrobił kopię pokoju w stylu mauretańskim we własnym domu.
Następny był Edward, książę Walii, który miał się później stać Edwardem VII, królem Zjednoczonego Królestwa.
Przyszły król był tak częstym gościem Le Chabanais, że przywłaszczył sobie jeden z pokoi - Indyjski. To właśnie w nim stało krzesło miłości, które wyszło spod ręki projektanta i wykonawcy - Soubrier'a. Gdyby nie "krzesło miłości", książę-playboy miałby problemy z oddawaniem się rozpuście w takiej formie, jaką szczególnie sobie upodobał, ponieważ był dość korpulentny. Z wykorzystaniem zaś krzesła mógł zabawiać się z dwiema kobietami jednocześnie, specjalnie się przy tym nie męcząc.
W roku 1946 wszystkie domy publiczne w Paryżu zostały zamknięte. Krzesło zostało sprzedane. Później pojawiło się w jednym z paryskich domów aukcyjnych Drouot. W 1996 zostało sprzedane prywatnemu nabywcy.
WIĘCEJ

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz